Վանգա` 20-րդ դարի ֆենոմեններից մեկը Սովորաբար գուշակների ու մարգարեների խոսքերը կշիռ են ձեռք բերում այն ժամանակ, երբ նրանց ենթադրություններն իրականություն են դառնում: Կամ հնարավոր է լինում ընդհանուր եզրեր գտնել արդեն իսկ կատարված դեպքերի միջև: Բուլղար գուշակ Վանգելիա Գուշտերովայի (Վանգա) գուշակությունները հայտնի են վաղուց: Վանգայի գուշակություններն այնքան շատ են եղել, որ դժվար չէ դրանց մեջ չտեսնել ճշմարտության գոնե որոշակի տոկոսը: Որպես կանոն՝ իրականություն չդարձած գուշակությունների մասին գերադասում են չհիշել: Վանգային կարելի է համարել 20-րդ դարի ֆենոմեններից մեկը, որն ապրեց 85 տարի (1911-1996) երկիր մոլորակի վրա: Նա իր խորհուրդներով եւ գուշակություններով օգտակար եղավ տասնյակ հազարից ավելի հիվանդների եւ հուսալքված մարդկանց: 12 - ամյա բուլղարուհու մոտ նկատվում էին տարօրինակություններ. նա խաղում էր մի խաղ որը, անհանգստացնում էր ծնողներին, նրա խնդրանքով թաքցնում էին ինչ - որ առարկաներ, այնուհետ նա փակ աչքերով` շոշափելով գտնում էր այդ առարկանները: 13 տարեկան հասակում` տուն վերադառնալիս, ուժգին հողմափոթորիկը նրան քշում է` թաղելով ավազների եւ ծառի ճյուղերի մեջ, որի հետևանքով կորցնում է տեսողությունը: 1979 թվականին ի հայտ եկավ նոր շնորհ. նա ամենուրեք կապի մեջ է հայտնվում գերհզոր եւ ոչ ֆիզիկական էակների հետ: Օգնություն հայցելու նպատակով` նրան այցելել են բազմաթիվ հանրահայտ քաղաքական գործիչներ եւ հանրաճանաչ գիտնականներ, որոնք հեռացել են զարմացած եւ հիացած. Վանգային հաջողվել է իր պատասխաններով ապշեցնել մի շարք գիտնականների, ըստ նրանց, միայն տաղանդավոր գիտնականը կարող էր պատասխանել այդ հարցերին: Հենց սա է Վանգայի ֆենոմենը, նա հազվագյուտ այն անձանցից էր , որն օժտված էր Աստվածային շնորհներով: Նա մահացել է 1996 թվականին , նրա թաղմանն էին եկել բազմաթիվ հայտնի մարդիկ. Բուլղարիան երբեք չեր ունեցել այդքան այցելուններ: Հիմնականում կույր գուշակուհին «տեսել» է ապագայում կատարվելիք աղետներն ու պատերազմները: 2001թ. սեպտեմբերի 11-ին կատարված ահաբեկչությունը մարդիկ կապեցին Վանգայի այն կանխատեսման հետ, որն այսպես էր հնչում. «Ամերիկյան եղբայրները վայր կընկնեն, քանի որ նրանց կկտցահարեն երկաթե թռչունները: Կոռնան գայլերն ու անմեղ արյուն կթափվի»:. Մարդկությունը կյանք կգտնի տիեզերքում ու կհրաժարվի նավթից, քանի որ կգործածվի միայն արեւային էներգիան: Նույնիսկ ինքնաթիռներն այլեւս «սեւ» վառելիքի կարիքը չեն ունենա: Եթե հավատում եք Վանգային, ապա նշեմ, որ մենք կշարունակենք ապրել այս երկրագնդի վրա : Ըստ Վանգայի ` 5079 թվականին կլինի աշխարհի վերջը…: |
Երբ առնչվում ես մարդկանց հետ, հիշի’ր, որ գործ ունես ոչ թե տրամաբանող արարածների հետ, այլ էմոցիոնալ արարածների հետ: Դեյլ Կառնեգի
Վստահ եմ`մեզանից շատերը բազմիցս լսած կլինեն`<<հայերս շատ էմոցիոնալ ազգ ենք>> արտահայտությունը, և հենց այդ պահին մեր աչքի առաջ են գալիս այն դրվագները, երբ մարդը երևում է կամ ծայրահեղ ուրախ, կամ էլ ծայրահեղ տխուր վիճակով: Իսկ մեր նպատակն այն է, որ հոդվածի շարունակության մեջ նկարագրենք, թե իրականում ի՞նչ է էմոցիան, ինչպե՞ս է այն դրսևորվում և ինչպե՞ս ենք այն ղեկավարում: Մենք միշտ զգում ենք ինչ-որ էմոցիա կամ զգացում, oրվա ընթացքում լինում ենք տարբեր էմոցիոնալ վիճակներում: Ինչևիցե, ոչ միշտ ենք գիտակցում այդ. նույնիսկ տվյալ պահին չենք գիտակցում և ճանաչում մեր զգացած էմոցիան: Այս ամենը մեզ կարող է տանել դեպի անկառավարելի իրավիճակի, եթե հաշվի չառնենք երեք հիմական կետեր`ճանաչել էմոցիաները, գնահատել և գործել: Էմոցիաներին անվանումներ տալու համար մենք օգտագործում ենք շատ բառեր` տերմիններ: Կան տարբեր էմոցիաների տեսակներ, որոնք տարբերվում են իրարից երբեմն նույնիսկ նրբերանգային տարբերությամբ և դրանցից յուրաքանչյուրն էլ ունի իր դրսևորման նրբերանգային ձևը: Հոգեբան Վիլիամ Վունդթը էմոցիաները բաժանել է հիմական երեք զույգերի`
Իսկ Փլուչիկը նշում է ութ բազային էմոցիաների մասին` չորս զույգերով`
Գիտնական Մ. Գանսալեսը էմոցիաները դասակարգում է հետևյալ ձև`
Ինչպես նկատեցինք բոլոր հեղինակները էմոցիաները բաժանում են երկու մեծ խմբի` դրական և բացասական: Ամենօրյա մեր կյանքում մենք էմոցիաներ արտահայտող բառերը օգտագործում ենք որոշակի քանակային մակարդակներով`<<ես լավ եմ զգում>>, <<ես շատ լավ եմ զգում>>, <<ես ավելի լավ եմ զգում>>: Ավելի պարզ կարելի է ասել, որ էմոցիաները ընդհանուր վերցրած բաժանվում են դրական և բացասական խմբերի: Յուրաքանչյուր խմբի պատկանող էմոցիա իր հերթին ունի ուրույն որակային տարբերություն ` օրինակ զվարթ, ուժեղ, տխուր և այլն: Իսկ հենց նույն էմոցիան օգտագործվում է որոշակի քանակ ցույց տվող բառերի հետ <<ավելի ուժեղ>>, <<մի քիչ թույլ>>… և ըստ դրա էլ բաժանվում է քանակային տարբերությամբ: Ամփոփելով միտքը կարելի է ասել, որ էմոցիաները բաժանվում են որակային և քանակական տարբերություններով: Շարունակելի… Մարիամ Դիլբանդյան http://youandworld.am/news/364.html Добавил: Մեր էմոցիաները (BEMARVEST) |